تفاوت حسابداری صنعتی و مالی

 

تفاوت حسابداری صنعتی و مالی : حسابداری صنعتی به آن شاخه از حسابداری اطلاق می شود که به هزینه های انجام شده در تولید واحدهای یک سازمان می پردازد. از سوی دیگر، حسابداری مالی به حسابداری مربوط به ثبت داده های مالی یک سازمان اشاره دارد تا موقعیت دقیق کسب و کار را نشان دهد.
عمده تفاوت حسابداری صنعتی و مالی در این است که حسابداری بهای تمام شده اطلاعاتی را تولید می کند تا عملیات را بررسی کند و هدف آن حداکثر کردن سود و کارایی  است.
برعکس، حسابداری مالی نتایج مالی دوره حسابداری و موقعیت دارایی ها و بدهی ها را در آخرین روز دوره مشخص می کند. در حقیقت هیچ مقایسه ای بین این دو وجود ندارد زیرا برای کاربران به یک اندازه مهم هستند.
این مقاله تفاوت تفاوت حسابداری صنعتی و مالی را به صورت جدولی به شما ارائه می دهد.

نرم افزار ردیابی محصول را مطالعه کنید

چارت مقایسه تفاوت حسابداری صنعتی و مالی

 

مبنای مقایسه	حسابداری هزینه	حسابداری مالی
معنی	حسابداری بهای تمام شده یک سیستم حسابداری است که از طریق آن سازمان هزینه های مختلف انجام شده در کسب و کار در فعالیت های تولیدی را پیگیری می کند.	حسابداری مالی یک سیستم حسابداری است که سوابق اطلاعات مالی مربوط به کسب و کار را جمع آوری می کند تا وضعیت مالی صحیح شرکت را در یک تاریخ خاص نشان دهد.
نوع اطلاعات	اطلاعات مربوط به مواد، نیروی کار و سربار را که در فرآیند تولید استفاده می شود، ثبت می کند.	اطلاعاتی را که به صورت پولی هستند ثبت می کند.
کدام نوع هزینه برای ضبط استفاده می شود؟	هم هزینه تاریخی و هم هزینه از پیش تعیین شده	فقط هزینه تاریخی
کاربران	اطلاعات ارائه شده توسط حسابداری بهای تمام شده تنها توسط مدیریت داخلی سازمان مانند کارکنان، مدیران، مدیران، سرپرستان و غیره استفاده می شود.	استفاده کنندگان از اطلاعات ارائه شده توسط حسابداری مالی اشخاص داخلی و خارجی مانند طلبکاران، سهامداران، مشتریان و غیره هستند.
ارزش گذاری سهام	به قیمت	هزینه یا ارزش خالص قابل تحقق، هر کدام کمتر باشد.
اجباری	خیر، به جز شرکت های تولیدی اجباری است.	برای همه شرکت ها بله
زمان گزارش	جزئیات ارائه شده توسط حسابداری بهای تمام شده اغلب تهیه و به مدیریت گزارش می شود.	صورتهای مالی در پایان دوره حسابداری که معمولاً 1 سال است گزارش می شود.
تجزیه و تحلیل سود	به طور کلی، سود برای یک محصول، شغل، دسته یا فرآیند خاص تجزیه و تحلیل می شود.	درآمد، هزینه و سود با هم برای یک دوره خاص از کل واحد تجاری تجزیه و تحلیل می شوند.
هدف	کاهش و کنترل هزینه ها.	ثبت کامل تراکنش های مالی
پیش بینی	پیش بینی از طریق تکنیک های بودجه ریزی امکان پذیر است.	پیش بینی اصلا امکان پذیر نیست.

تاریخچه حسابداری

حسابداری یکی از قدیمی ترین حرفه های شناخته شده است. سوابق باستان‌شناسی نشان می‌دهد که در 3500 سال قبل از میلاد، سومری‌های باستان کاتبان سلطنتی داشتند که وظایف ثبت اسناد را انجام می‌دادند که تفاوت چندانی با کار حسابداران و حسابداران مدرن نداشت.
حسابداری مدرن یک رشته فوق العاده پیچیده و در حال تحول است، اما از نظر عملی می توان آن را تقریباً به دو حوزه حسابداری مالی و حسابداری صنعتی (یا تجاری) تقسیم کرد.

نرم افزار حسابداری انبارداری را مطالعه کنید

تفاوت های اصلی

یکی از تفاوت های کلیدی بین حسابداری مالی و حسابداری صنعتی این است که حسابداری مالی بر روی رعایت استانداردهای مالی خارجی متمرکز است، در حالی که حسابداری تجاری بر رفع نیازهای داخلی تجاری متمرکز است.
مربوط به این واقعیت است که حسابداری مالی بر امور مالی کل سازمان تمرکز دارد، در حالی که حسابداری تجاری معمولاً بر یک یا دو بخش خاص از یک تجارت متمرکز است.
تفاوت عمده دیگر این است که حسابداری مالی منحصراً از داده های تاریخی استفاده می کند و حسابداری تجاری معمولاً بر کمک به تصمیم گیری در مورد آینده متمرکز است.
استفاده از دو نوع مختلف حسابداری همچنین منجر به این دوگانگی می شود که داده ها و نتایج مربوط به حسابداری مالی باید دقیق و قابل تأیید باشند.

عمده تفاوت حسابداری صنعتی و مالی

گزارش
حسابداری مالی شامل تهیه مجموعه استانداردی از گزارش ها برای مخاطبان خارجی است که ممکن است شامل سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، آژانس های رتبه بندی اعتباری و سازمان های نظارتی باشد.
حسابداری بهای تمام شده یا صنعتی شامل تهیه طیف وسیعی از گزارشاتی است که مدیریت برای اداره یک کسب و کار به آن نیاز دارد.

قالب
گزارش‌هایی که تحت حسابداری مالی تهیه می‌شوند، از نظر قالب و محتوای خود بسیار خاص هستند، همانطور که توسط اصول پذیرفته‌شده حسابداری یا استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی الزامی شده است.

حسابداری بهای تمام شده شامل ایجاد گزارش هایی است که می تواند در هر قالبی که توسط مدیریت مشخص شده باشد، با هدف گنجاندن تنها اطلاعات مربوط به یک تصمیم یا موقعیت خاص باشد.

سطح جزئیات
حسابداری مالی در درجه اول بر گزارش نتایج مالی و وضعیت مالی کل یک واحد تجاری متمرکز است. حسابداری بهای تمام شده معمولاً منجر به گزارش هایی در سطح بسیار بالاتری از جزئیات در داخل شرکت می شود، مانند محصولات جداگانه، خطوط تولید، مناطق جغرافیایی، مشتریان یا شرکت های تابعه.

هزینه های محصول
حسابداری بهای تمام شده بهای تمام شده مواد خام، موجودی کالاهای در حال تولید و کالاهای نهایی را جمع آوری می کند، در حالی که حسابداری مالی این اطلاعات را در گزارش های مالی خود (عمدتاً در ترازنامه) گنجانده است.

چارچوب قانونی
ساختار گزارش های حسابداری مالی به شدت تحت کنترل اصول پذیرفته شده حسابداری یا استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است. هیچ چارچوب نظارتی بر گزارش های حسابداری بهای تمام شده وجود ندارد.

گزارش محتوا

گزارش مالی شامل مجموعه ای از اطلاعات مالی ثبت شده از طریق سیستم حسابداری است. اطلاعات در گزارش حسابداری بهای تمام شده می تواند شامل اطلاعات مالی و اطلاعات عملیاتی باشد. اطلاعات عملیاتی می تواند از منابع مختلفی باشد که تحت کنترل مستقیم بخش حسابداری نیستند.

گزارش زمان بندی
پرسنل حسابداری مالی فقط در پایان دوره گزارشگری گزارش می دهند. کارکنان حسابداری صنعتی بسته به نیاز مدیریت به اطلاعات، ممکن است در هر زمان و با هر درجه از فرکانس، گزارش هایی را صادر کنند.

افق زمانی
حسابداری مالی فقط مربوط به گزارش نتایج دوره های گزارشگری است که قبلاً تکمیل شده اند. حسابداری صنعتی نیز این کار را انجام می دهد، اما همچنین می تواند در انواع پیش بینی ها برای دوره های آینده مشارکت داشته باشد.